مطالعه تجربی و تئوری سپرهای تداخل الکترومغناطیس بر پایه ی نانوکامپوزیت پلی وینیل استات/هماتیت سنتزی

تداخل امواج الکترومغناطیس نوعی آلودگی محیط زیست محسوب می شود که در عملکرد تجهیزات الکترونیکی اختلال ایجاد می کند. یکی از راهکارهای مقابله با تداخل الکترومغناطیس استفاده از سپرهایی با خاصیت مغناطیسی و الکتریکی می باشد. در این پژوهش نانوذرات کروی هماتیت (fe2o3) با قطر 20 تا 100 نانومتر به روش فرآوری مکانیکی سنتز و توسط روش های xrd و sem شناسایی شدند. فیلم های نانوکامپوزیت پلی وینیل استات/هماتیت و پلی وینیل الکل-پلی اتیلن گلیکول/هماتیت با درصدهای وزنی مختلف از هماتیت تهیه شدند و اثر پوشش و استحفاظ آن ها در برابر امواج الکترومغناطیس طی استاندارد astm d4935-99 در فرکانس پایین اندازه گیری شد. براساس نتایج بدست آمده، بهره ی استحفاظ فیلم های نانوکامپوزیت آماده شده با افزایش درصد وزنی هماتیت افزایش یافتند. در این تحقیق با استفاده از یک روش تئوری برای بدست آوردن بهره ی استحفاظ، نتایج تئوری و تجربی مقایسه شدند و بین نتایج تئوری و تجربی گزارش شده می توان تطبیق مناسب مشاهده کرد.